Çünkü Cezve bugün sıcak yuvasında uyanamadı.
Mama yiyip dışarı çıkamadı.
Biraz hava alıp toprakla oynamayı, acıkınca yeniden evine dönmeyi başaramadı.
Bugün annesiyle mırıldanarak konuşamadı, camdan dışarıyı izleyemedi.
Onun bir mahlûk değil, bir can olduğunu anlayamayan bir vukuat…
Bir kedi deyip geçerek bu cinayeti küçümseyen biri, aslında nasıl bir evlat yetiştirilmemesi gerektiğinin en acı örneğini verdi.
Bu ülkenin taşından, toprağından, havasından…
İçinde zerre merhamet taşımayan bu cahil, bu cühela, insanlıktan nasibini almamış yaratıklar yüzünden soğudum.
Cezve’nin alamadığı bir adım nefesi, şuan ciğerlerine dolduran her aşağılık zümreyle aynı gökyüzünü paylaşmak bile ağır geliyor.
Bu ülkede, hâlâ onların cezasız dolaştığı bir yerde, nefes almak da, yaşamak da çok zor.
LÜTFEN DİKKAT! Bu sitede bilgi amaçlı olarak verilen tavsiyeleri herhengi bir platformda uygulamadan önce lütfen YASAL UYARI sayfamızı inceleyiniz. Bu konudaki tüm sorumluluk ziyaretçiye aittir.
